आपल्याकडे साधारणपने तीन ऋतू आहेत - उन्हाळा , पावसाळा आणि हिवाळा .
पाउस आला कि सगळे कसे आनंदित होतात . पाउसाच कितीतरी कौतुक केल जात , त्याच्यावर कविता , लेख , त्याच विलोभनीय वर्णन केल जात . अगदी शाळेतला लहानसा मुलगा हि परीक्षेत "माझा आवडता ऋतू " विचारल कि सरळ "पावसाळा "अस लिहून त्यावर लांबलचक लिहायला लागतो . तसच हिवाळ्याच हि , गुलाबी हवा , अंगावर रोमांच आणणारे थंड वारे , धुक्याची चादर अस खूप काही लिहल जात , बोलल जात . उन्हाळ्या बाबतीत पण लिहन्या सारख खुप काही आहे .हां किंबहुना एकच असा रुतु असावा ज्याच्याबाबतीत आपल्या मनात समिश्र भावना असतील. एकीकडे नको वाटणारा उकाडा, अंगाची लाही लाही करणार उनं... तर दुसरीकडे शाळेच्या दिवसात मिळनर्या उन्हाळ्या सुट्ट्या तर सर्वाच्यांच आवडीच्या , सुट्टीत मामाच्या गावाला जायची ओढ़, हवेहवेसे वाटणारे खायला भेट्नारे आंबे आणि इतर रानमेवा, झाडाना फुट्नारी नविन पालवी तर मन प्रफुल्लित करुण जाते...अजुन अस खुप काही . असच ह्या उन्हाळ्याचा विचार करायला लागलो होतो , तेव्हा ह्या उन्हाळ्यत प्रामुख्याने जे संमिश्र वातावरण अनुभवयाला मिळ्त त्या विषयी लिहावस वाटल...
तापलेल्या जमीनीला
गरम वाफेच्या भेगा .
चिंब चिंब अंगावर
ओल्या घामाच्या रेघा .
उकडणाऱ्या छताला
लटकलेला मंदावलेला पंखा .
चालू आहे कि बंद ?
मनात सारखी शंका .
घशाला कोरड
अंगाला चटके .
गरम गरम वार्याचे
झोंबणारे फटके .
चिडलेला सूर्य
अन गप्प गप्प झाडी .
तळपत्या रस्त्याला सुखावणारी
गारेगार आईस्कीमची गाडी .
बर्फाचे गोळे
माठातलं पाणी .
उन्हाळ्याची सुट्टी
सोबत ,रानमेव्याची मेजवानी .
आंब्याची फोड
अन शहाळ्यांची साथ .
पोटातल्या आगीला
कलिंगडाची खाप .
कुठे पानगळ
तर कुठे फुले नवी पालवी .
मित्रांसोबतची मारलेली, खोल
विहरितली डुबकी .
नकोशा वाटल्या
जरी ह्या उन्हाळी झळा .
पण पावसाचा गारवा
समजावून सांगे, तो हाच "उन्हाळा " .
-प्रफुल्ल शेंडगे .
khup chan lihilay.kharach unhalyababat pan khup kahi lihu shakto he janavle.
ReplyDeleteThank u
Delete